Słowa klucze – metoda wspierające nieinwazyjną analizę osobowości, grafologię itd

Czy rzeczywiście mówimy to, co czujemy naprawdę? Czy naszemu rozmówcy przekazujemy werbalnie to, co myślimy, czy też to, co chcielibyśmy, żeby usłyszał? Okazuje się, ze tak – rzeczywiście czy tego chcemy czy nie, zawsze mówimy prawdę o sobie. Od wielu lat zajmuję się różnymi formami nieinwazyjnej analizy osobowości, w tym również analizą wypowiedzi. W trakcie swoich badań doszłam do wniosku, że słowo jest symbolem i jako takie niesie ze sobą wieloznaczność, zatem każdy werbalny wywód może być interpretowany na wiele sposobów. Dla różnych osób ten sam wyraz może nieść ze sobą zupełnie inne zabarwienie emocjonalne i semantyczne. Na przykład słowo „praca” może kojarzyć się z pieniędzmi, zarobkiem, źródłem dochodu i dajmy na to utrzymywaniem rodziny. Może także przywodzić na myśl wysoki, masywny biurowiec albo ciężkiego TIR-a, lub wypełniony zapachem środków odkażających szpital. Różne są przecież miejsca zatrudnienia, Są udzie pracujący pod gołym niebem i dla nich to słowo przywodzi na myśl świeżo zaoraną ziemię, zapach drzew albo rzeki… Ten sam wyraz może kojarzyć się z miłym towarzystwem roześmianych osób lub ze złą, wiecznie niezadowoloną twarzą szefa. Może też pojawiać się jako synonim problemu do rozwiązania, projektu do skończenia lub wręcz pasji, której poświęca się całe życie. Warto pamiętać, że każdy rozpatruje usłyszany komunikat poprzez pryzmat własnych uczuć i przeżyć. Ktoś powie: „spieszę się do pracy”, myśląc o sympatycznej sekretarce i najnowszych ploteczkach przy kawie. Ktoś inny odpowie: „ja też”, a przed jego oczami rozciągnie się widok zaśmieconego znienawidzonego biurka ze stertą zaległych papierów. Właśnie ze względu na odnoszenie cudzych słów do własnych problemów analizę wypowiedzi nazywamy dynamicznym testem projekcyjnym. Biorąc pod uwagę, że człowiek funkcjonuje w przestrzeni psychologicznej o określonych kierunkach, każdą wypowiedź możemy przeanalizować na kilku poziomach. Głównie wykorzystujemy tzw. trójpodział., czyli rozróżnienie trzech warstw znaczeniowych. Pierwsza warstwa dotyczy instynktu i podświadomości. Mówi o tym, co jest w człowieku najbardziej pierwotne, co w nierozerwalny sposób łączy nas ze światem zwierząt. To wszystkie nasze odruchy dotyczące przetrwania i zachowania gatunku. Mówiąc prościej: seks i ekonomia. Druga warstwa to świadome działanie w chwili obecnej. To, co jest dla nas ważne tutaj i teraz. Natomiast trzecia dotyczy nadświadomości, naszych planów, marzeń i ambicji. Poniżej podaję przykład interpretacji dwóch zdań z dialogu między kobietą a mężczyzną w oparciu o trójpodział. Dialog brzmi następująco: Kobieta: Co będziesz jutro robił? Mężczyzna: Jutro będę załatwiał wiele spraw Pozornie zupełnie proste zdania, dotyczące jakichś tam mało istotnych planów związanych z następnym dniem. Stojąc z boku i słuchając takiej rozmowy, pomyślimy sobie: „jakież to nudne. Czy oni nie mają sobie nic ciekawego do powiedzenia. Nie mogliby na przykład poflirtować ze sobą?” Otóż to: oni właśnie ze sobą flirtują. Może raczej powinnam napisać: ona próbuje flirtować, on odmawia. Tak czy owak jest to bardzo ciekawa rozmowa, pokazująca w tych dwóch zdaniach lęki, obawy i potrzeby tej dwójki ludzi. Na poziomie kolejnych warstw interpretacja wygląda następująco: Poziom pierwszy (instynkt, podświadomość, ciało) – seksualność. Kobieta: Czy chciałbyś robić coś ze mną? (Jest to zachęta i próba namówienia kolegi, aby właśnie jej poświęcił trochę czasu. Jej zainteresowanie jego planami nie jest wbrew pozorom grzecznościowe. W tym pytaniu kryje się nadzieja: może właśnie ty zajmiesz mi czas w sposób interesujący, bo czuję się samotna i mój jutrzejszy dzień zapowiada się równie smutno jak wczorajszy) Mężczyzna: Nie interesujesz mnie, mam co robić.(On zdecydowanie odmawia. Ta kobieta nie podoba mu się i nie zamierza na nią tracić czasu) Poziom drugi (działanie, świadomość, dusza) – cele świadomego działania. Kobieta: Jaka będzie moja przyszłość? (Brak jej sprecyzowanego celu w życiu. Jej egzystencja jest smutna i samotna. Próbuje szukać czegoś, co ubarwi tą szarość, próbuje znaleźć coś, co nada sens jej istnieniu) Mężczyzna: Przyszłość to poszukiwanie sposobu na to, żebym był ważniejszy. (On także nie jest zadowolony ze swojej życiowej pozycji, ale stara się robić wiele ważnych rzeczy, aby poczuć się ważnym i potrzebnym człowiekiem. To sprawia, że nie ma czasu myśleć o przyszłości.) Poziom trzeci (ambicje, nadświadomość, duch) – marzenia i plany Kobieta: Moje życie jest jedną wielką niewiadomą. (Tu wyraźnie słychać ból wynikający z braku sensu i celu w życiu. To stan pasywny, kiedy nie wiadomo tak naprawdę, czy w życiu wydarzy się jeszcze coś godnego uwagi, czy też zamieniło się ono już na zawsze w jałową szarą egzystencję). Mężczyzna: Jutro będzie lepiej, ale nie chcę myśleć o przyszłości. (Ten człowiek jest niepewny jutra, ma wiele obaw, a mało satysfakcji, ale ma też nadzieję, że dopóki coś robi w tym kierunku, zawsze jest szansa na zrobienie kariery). Oczywiście interpretacja została przeze mnie nieco przesadzona, aby wyostrzyć zarysowane problemy. Nie można też zapominać, że są to zdania wyrwane z kontekstu. Dialog toczył się dalej i pokazał wiele jeszcze innych spraw, aczkolwiek w pełni potwierdził powyższą interpretację. W ten oto sposób możemy z prostych pozornie zdań dowiedzieć się o człowieku bardzo dużo. Bo niezależnie od wypowiadanych treści, stale mówimy o tym, co jest dla nas najistotniejsze. Aby prawidłowo zinterpretować czyjąś wypowiedź, należy wziąć pod uwagę kilka istotnych czynników. Przede wszystkim wypadałoby podejść do analizy w miarę bezstronnie, bez emocji, ponieważ inaczej zabarwimy ją swoimi uczuciami i będzie to analiza naszych spraw. a nie spraw badanej osoby. Poza tym należy brać pod uwagę tzw. „czynnik czasowy”, czyli odpowiedzieć sobie napytanie, czy ta osoba stale sygnalizuje podobne problemy w swoich wypowiedziach, czy też dzisiejszy komunikat jest spowodowany np. wyjątkowym „dołkiem” w samopoczuciu. Ponadto dobrze byłoby zweryfikować wnioski w oparciu o inne metody, np. analizę z wyglądu czy grafologię. Dobrze opracowana interpretacja wypowiedzi znajdzie potwierdzenie w analizie z wyglądu i innych technikach.

Podobne artykuły o analizie osobowości, psychografologii, psychologii:

• Szkoła Grafologii
• Grafologia pedagogiczna
• Klucz grafologii – metoda grafologiczna
• Psychografologia
• Klucz Gralskiego – psychografologia
• Testy projekcyjne(Otworzy się w nowej zakładce)