Przemoc i agresja są zjawiskami, którym poświęca się coraz więcej uwagi zarówno w środkach masowego przekazu jak i pracach naukowych. Dzieje się tak z powodu ich skali i drastyczności. Zjawisko agresji przemocy i agresji jest obecnie jednym z bardziej niepokojących problemów. Pojawia się dziś nie tylko w świecie ludzi dorosłych, lecz coraz częściej także wśród dzieci i młodzieży.
Z przyczyn oczywistych budzi to duże zaniepokojenie społeczne.
Powszechnie słyszy się, że młodzi ludzie są coraz bardziej agresywni. Sami coraz częściej stają się ofiarami lub świadkami agresji i przemocy. W dzisiejszych czasach przemoc staje się instrumentem osiągania zamierzonych celów. Sprawcy nie postrzegają swoich zachowań jako zła, a ewentualną winą za swoje postępowanie obarczają innych. Najczęściej świadomość istnienia problemu agresji mają ofiary lub osoby zagrożone nią. Przemoc i agresja przeniknęły do codziennego życia. Są obecne w środowisku rodzinnym, zakładach pracy, placówkach opiekuńczo – wychowawczych, a nawet w szkołach. Coraz więcej czynów przestępczych dokonywanych jest na terenie szkoły, a więc w placówkach, które zostały powołane do kształcenia i wychowania. Rejestr zagrożeń ciągle wzrasta, a skala zjawiska przybiera coraz większe rozmiary. Statystyki wykroczeń uczniów w skali globalnej są alarmujące i niepokojące.
Dawniej zjawisko przemocy w szkole występowało sporadycznie. Obecnie przemoc rozprzestrzenia się niebywale szybko i przyjmuje najróżniejsze oblicza. Może być gwałtem, nadużyciem siły wobec słabszych. Może być przejawem brutalności, arogancji lub przyjąć formy presji psychicznej.
Czy można zapobiec albo przynajmniej zmniejszyć występowanie tego zjawiska? Zapewne podstawową sprawa jest odpowiednie przygotowanie psychologiczne kadry pracującej z młodzieżą. Przy czym nie chodzi tylko o pedagogów i psychologów, ale także nauczycieli i pozostałych pracowników placówek edukacyjnych.
