Kim jestem?
Ponownie słyszę to samo: jesteś dla mnie za mało męski. Za mało męski? Nie rozumiem. W moim mniemaniu mężczyzna, to pewny siebie facet, który pokonuje wszystkie przeciwności na swojej drodze. Idzie do przodu, nie ogląda się za siebie i nie czeka na nikogo. To przecież ja. Codziennie wstaję rano z uśmiechem na twarzy. Robię to co lubię i zarabiam na tym niemało. W pracy jestem nieustępliwy i bez kompleksów kieruję innymi. Słuchają mnie bo wzbudzam w nich szacunek. W moim życiu prywatnym również wiele się dzieje. Będąc młodym marzyłem o podróżach. Teraz samolot to mój drugi dom. W uwodzeniu kobiet też nie mam problemów. Podobno pociąga ich ta stanowczość i pewność siebie. Wszystko jednak psuje się wraz z bliższym poznaniem. Jestem zbyt emocjonalny, co to znaczy? To moja wina, że nie mam problemów z uczuciami? Lubię się przytulić i opowiedzieć co mi siedzi w sercu. To źle? Mam być tak jak inni: zimny, obojętny i pasywny? Zamykać się w sobie i nie rozmawiać? Nie rozumiem, o co chodzi. Czy jest ze mną coś nie tak? – takie rozważania miewa coraz więcej mężczyzn, osób niepewnych swoich cech. Ludzi, którzy nie są świadomi swojej osobowości androgynicznej.
Ludzie z osobowością androgyniczną
Androgynia jest coraz bardziej popularnym zjawiskiem we współczesnym świecie. Opiera się na występowaniu cech psychologicznych kobiet i mężczyzn u konkretnej jednostki. Termin wprowadziła psycholog Sandra Bem, analizując kulturową tożsamość płciową. Według badaczki kultura wprowadziła określone stereotypy przypisane konkretnym jednostkom. Mężczyźni są silni i ambitni, zaś kobiety uczciwe i zależne. Sandra Bem opracowała specjalny kwestionariusz mający na celu zmierzenie poziomu wskazanych cech. Za pomocą Bem Sex Role Inventory można było ocenić na ile mężczyźni lub kobiety są stereotypowo męscy lub kobiecy. Badania dowiodły istnienia ludzi posiadających skrzyżowane cechy. Osób wyróżniających się męskim i kobiecym zachowaniem. Ludzie ci posiadają osobowość androgyniczną, czyli usposobienie przejmujące cechy obu płci. Kobiety androgyniczne są niezwykle opiekuńcze i troskliwe, ale też niezależne, asertywne i pewne siebie. Nie czują lęku, tylko idą przed siebie. Mężczyźni androgyniczni są stanowczy i niezależni, jednak znacznie łatwiej idzie im okazywanie czułości. Potrafią rozmawiać o swoich uczuciach i nie zamykają się na partnerkę. Ludzie z osobowością androgyniczną łączą w sobie cechy zarówno męskie, jak i żeńskie. Podczas warsztatów psychologicznych często podejmowany jest ten wyjątkowy temat.